Ula badhudhak lan landhak
Calathu mangkono iku anuju karĂȘpe ula badhudhak, banjur enggal nĂȘlosor lumĂȘbu ing ĂȘrong. Saking bangĂȘt lĂȘmune, ĂȘrong cilik kĂŽngsi kacakan saparone, kang
duwe ĂȘrong ora kaduman panggonan. BarĂȘng dayoh kang katisĂȘn wus angĂȘt, ora pisan kawĂȘtu calathune awĂšh panrima tuwin arĂȘp lunga, kaya kang wus dadi patute, malah ngenak-enak ngalĂȘkĂȘr bae. Landhak anuli calathu: saiki wus wĂȘngi, lan wus mangsane kowe lunga. Anamu ing kene sadhela andadĂškake bungahku, ananging saiki lungaa, ing besuk-besuk balia manĂšh, kowe iyo wĂȘruh dhewe, yĂšn ĂȘrong cilik iki sĂȘsak dak ĂȘnggonana karo kowe. Ula badhudhak amangsuli: hĂȘm, dadi kowe angira yĂšn sĂȘsak, satĂȘmĂȘne, ĂȘrongmu iki luwih prayoga, wruhanamu kisanak, aku kapenak ana ing kene, lan ora sumĂȘdya lunga, mulane akal-akala golĂšk panggonan kang jĂȘmbar.
Ăliding dongĂšng mangkene: sanajan [sanaja...]
Sumber : kumpulandongengjawa.blogspot.com
Posting Komentar
Posting Komentar
- Tuangkan saran maupun kritik dan jangan meninggalkan Spam.
- Berkomentarlah dengan bijak sesuai dengan konten yang tersedia.
- Tidak Boleh Promosi