Semarang, 10 April 2007 |
Sedina suwengi iki aku ora bisa turu
Kagawa rasa salahku sing wingi
Pikiranku ora bisa ilang saka iku
Nanging aku isih tetep ngenteni
Muga kowe bisa ngapura aku
Nanging saiki aku isih wedi
Wedi karo seliramu
Sing wis tak gawe lara ati
Sing nganti saiki isih nesu
Aku ora bisa njaga ing lathi
Aku iki pancen asu
Aku pantese dipateni
Kepruka nganggo kayu
Ben aku bisa mati
Timbang kowe ora gelem celathu
Omongmu aja mung ning ati
Aku ya pengen krungu
Tanda awakmu wis mari.
Posting Komentar
Posting Komentar
- Tuangkan saran maupun kritik dan jangan meninggalkan Spam.
- Berkomentarlah dengan bijak sesuai dengan konten yang tersedia.
- Tidak Boleh Promosi